پلیمرهای تقویت شده با الیاف (FRP) یک نوع کامپوزیت پیشرفته است که به عنوان یک محصول جامد با ترکیبی از رزین، الیاف، پرکننده و افزودنی با خواص فیزیکی متفاوت جهت رسیدن به خواص مطلوب و کاربری مورد نظر است. کامپوزیتهای پایه پلیمری یا به عبارتی FRP از دو یا چند ماده اولیه در مقیاس میکروسکوپیک که ماتریس پلیمری (رزینهای) آن بوسیله الیافهای تقویت کننده احاطه شدهاند تشکیل میشود. این الیاف برای ازدیاد استحکام، کشش و مقاومت در جهتهای خاص در بین ماتریسها خواص متفاوت و منحصر به فردی را بر اساس کاربری مورد نظر حاصل مینماید.
اکثر کامپوزیتها دارای خواص ناهمسانگرد هستند و این خصوصیت بهینه کردن طراحی و رسیدن به ویژگیهای مکانیکی منحصر بفرد را منجر میشود. ماتریسها: پلیمرهایی با ساختمان مولکولی زنجیرهای متشکل از یک یا چند واحد تکرار شونده است که شامل دو طبقه بندی اصلی گرمانرم و گرماسخت هستند. خواص مکانیکی، شیمیایی و تحمل گرمایی کامپوزیتهای FRP با ماتریس گرماسخت به فاکتورهای گوناگونی بستگی دارد. این ماتریسها با مقاومت الیاف موجود در کامپوزیت در برابر عوامل محیطی، مقاومت در برابر کمانش نسبت به انتقال استرس ناشی از بار سطحی به الیاف داخلی و توزیع مجدد بار و جذب انرژی بارهای تحت استرس کمک میکند.
با انتخاب درست پلیمر، ادتیو، کاتالیست و پرکننده علاوه بر چقرمگی، ماتریس مقاومت دمایی و شیمیایی عالی نیز بدست میآورد. طیفهای رایج رزینهای گرماسخت شامل رزینهای اپوکسی، پلی استر (اورتو/ایزو)، وینیل استر و فنولیک است.