معرفی مستربچ پلی اتیلن
مستربچ پلی اتیلن تنوع گستردهای دارد. به طور کلی این مستربچها ترکیبی از پلی اتیلن با دانسیتههای مختلف و درصد بالایی از پرکننده معدنی یا آلی است. مستربچ پلی اتیلن با استفاده از فرایند مذاب با استفاده از اکسترودر هایدوپیچ یا نیدر تولید میشود.
ویژگیهای مستربچ پلی اتیلن
ویژگیهای مستربچ پلی اتیلن وابستگی بالایی به ترکیب درصد افزودنی، پرکننده، مواد کمک فرایندی و بیس اولیه دارد. از دیگر ویژگی مستربچهای پلی اتیلن میتوان به توانایی ارزان سازی قیمت مستربچ پلی اتیلن اشاره کرد. یکی دیگر از ویژگیهای بارز این مستربچها قابلیت فرایند راحت این مستربچها است. مستربچ کربنات کلسیم، مستربچهای عامل دار، مستربچهای ضد حریق، مستربچهای رنگی، مستربچهای فرایندی از جمله مستربچهای پلی اتیلن است. ویژگی مستربچ پلی اتیلن به فرمولاسیون و نحوه فرایند وابستگی بالایی دارد. مستربچ پلی اتیلن با توجه به نوع درخواست مشتری و بر اساس پایه مورد استفاده در محصول قابل تولید است. ویژگی دیگر مستربچ پلی اتیلن قابلیت استفاده در بیسهای گوناگونی است.
روش تولید مستربچ
روش تولید مستربچ به این صورت است که ابتدا پلی اتیلن طبیعی و بدون دوده را تهیه کرده و بعد از آن در هنگام تولید لوله با استفاده از مستربچهای دوده، مقدار مورد نیاز و مناسب دوده را به آن اضافه میکنند. بنابراین میتوان گفت مستربچ ترکیبی از پلی اتیلن حامل و درصد مشخصی از دوده است و بنابراین میتوان نتیجه گرفت که برای تولید لولههای پلی اتیلن با خواص و کاربردهای گوناگون به روش مستربچ از پلی اتیلن پایه و پلی اتیلن حامل مستربچ که شامل دوده و افزودنیهای دیگر است استفاده میشود.
در روش تولید تولید مستربچ پلی اتیلن از پلی اتیلن طبیعی و بدون دوده استفاده میشود و مستربچهای دوده برای لوله استفاده میشود مقدار مورد نیاز دوده به هنگام فرآیند تولید اضافه میشود. در همین راستا مستربچ ترکیبی از پلی اتیلن حامل و درصد مشخصی دوده تشکیل شده است و در تولید لوله پلی اتیلن با توجه به کاربرد گوناگونی که دارد به روشهای مستربچ از پلی اتیلن پایه و پلی اتیلن حامل مستربچ که شامل دوده و افزودنیهای دیگر است استفاده میشود.
کاربردهای استفاده از مستربچ پلی اتیلن
مستربچ پلی اتیلن ترکیبی از پایه اتیلن با کامپاند پلی اتیلن و افزودنیهای آلی یا معدنی است. مستربچهای پلی اتیلن بیشترین کاربرد را در صنایع پلیمری دارند. مستربچهای پلی اتیلن میتواند با توجه به نوع پایه مورد استفاده در محصول طراحی و تولید شود. کاربردهای استفاده از این مستربچها در صنایع لوله، فیلم، ورق و تزریق است. مستربچهای پلی اتیلن با توجه اینکه دارای چه نوع افزودنی است، میتوانند خواص گوناگونی را به محصول دهند. مستربچ رنگی پلی اتیلن، مستربچهای مالییک، مستربچهای معدنی، مستربچهای مقاوم کننده در برابر UV، مستربچهای مقاوم کننده در برابر حریق، مستربچهای کمک فرایندی از جمله آنها است. مستربچ کربنات کلسیم بالاترین کاربرد را در حوزه صنعت فیلم دارند. مستربچ کربنات کلسیم توانایی بالایی در کاهش قیمت تمام شده محصول دارد. این مستربچها دارای درصد بالایی از پودر کربنات کلسیم با مش بالا است. علاوه بر پودر کربنات کلسیم، نوعی افزدنی در فرایند این محصولات وجود دارد تا بتواند بهترین کیفیت را بدست آورد. کاربردهای استفاده از مستربچ پلی اتیلن صرفا محدود به ارزان سازی و کاهش تمام شده قیمت محصول نیست بلکه مستربچهای پلی اتیلن قابلیت دیکته کردن خواص گوناگون محصول نهایی را نیز دارا است.
اجزای تشکیل دهنده لوله پلی اتیلن به روش مستربچ
- پلی اتیلن پایه
- پلی اتیلن حامل مستربچ
- دوده
سایر افزودنیها
- پلی اتیلن پایه (از نوع پلی اتیلن سنگین)
- پلی اتیلن حامل مستربچ (باید از نوع سنگین باشد ولی استفاده از انواع پلی اتیلن سبک و پلی اتیلن سبک خطی به همراه واکسها رایج است.)
- دوده
- سایر افزودنیها (مانند آنتی اکسیدانت، پایدارکننده نوری، باقی مانده های کاتالیست و…)
انتخاب میزان مصرف هریک از موارد بالا بستگی به خواص گوناگونی لولهها دارد.
مستربچ مورد تایید
گرچه درصد کمی از یک لوله پلی اتیلنی را مستربچ مشکی مورد مصرف تشکیل میدهد، اما همین درصد کم نقش تعیین کنندهای را در عملکرد بلند مدت لوله خواهد داشت. رزین حامل دوده در مستربچ در مراحل سرویس دهی بخشی از پلی اتیلن لوله را تشکیل میدهد. چنانچه این رزین به درستی انتخاب نشده باشد می تواند در مرحله اول خواص مکانیکی لوله را تضعیف کند و در حالات نامناسبتر میتواند منجر به نقصان لوله در زمانهای کوتاه شود. مستندات بسیاری وجود دارد که نشان میدهد دو گونه پلی اتیلن حتی در غلظتهای کم امتزاج ناپذیرند و این امر میتواند در مورد کاربری لوله بحرانی باشد. هر چند پلی اتیلن یک پلیمر با خواص معمولی است، اما لولههای پلی اتیلنی یک محصول کاملا مهندسی به شمار میآیند. لذا هریک از اجزای تشکیل دهنده مورد استفاده در تولید آنها باید کاملا مهندسی شود.
درصد کمی از یک لولههای پلی اتیلن را مستربچ مشکی مورد استفاده تشکیل میدهد، اما بیشتر نقش تعیین کننده در کیفیت و مدت طول عمر لوله است. بخشی از لوله پلی اتیلن را رزین حامل دوده در مرحله سرویس دهی مستربچ تشکیل میدهد. اگر این رزین به درستی انتخاب نشده باشد در مرحله اول خواص مکانیکی لوله را تضعیف میکند و در حالات نامناسبتر میتواند منجر به نقص لوله در زمانهای کوتاه شود. شرکت ایستا پلیمر شریف با توجه به تجربیاتی که در این زمینه دارد نشان میدهد دو گونه پلی اتیلن حتی در غلظتهای کم غیر قابل ترکیب است و این امر میتواند در مورد کیفیت لوله بحرانی باشد. هر چند پلی اتیلن یک پلیمر با خواص معمولی است، اما لولههای پلی اتیلنی یک محصول کاملا مهندسی است و اجزای تشکیل دهنده آن نیز باید مهدنسی و حساب شده باشد.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.