با وجود اینکه دریاچه خزر به عنوان بزرگترین دریاچه جهان و با در اختیار داشتن حجم وسیعی از ذخایر هیدروکربوری دنیا، از مناطق بکر نفت و گاز به شمار می‌رود تا کنون هیچ شرکتی به طور رسمی برای ورود به توسعه خزر اعلام آمادگی نکرده است اما وزارت نفت به دنبال توسعه نفتی این منطقه است. به طوریکه جلسات مشترکی با نمایندگان صندوق‌های انرژی و شرکت‌های خارجی نفت و گاز اعم از شرکت‌های فعال در حوزه حفاری، اکتشاف و … از کشورهای نروژ، روسیه و چین در شرکت نفت خزر برگزار و در جریان آن، فرصت‌های همکاری به منظور انجام فعالیت‌های توسعه‌ای در خزر بررسی شده است.
با این حال به نظر می‌رسد محدودیت‌های توسعه در خزر از جمله موقعیت جغرافیایی و بسته بودن دریای خزر و نبود دسترسی آسان به آب‌های آزاد، سختی‌های کار در آب‌های عمیق، نیاز اساسی به سرمایه و فناوری روزآمد برای فعالیت در این بخش و نبود زیرساخت‌های مناسب در شمال کشور باعث شده سرمایه گذاران خارجی برای حضور در این بخش رغبت زیادی نداشته باشند.
بهره برداری از منابع هیدروکربوری موجود در خزر همواره در دستور کار کشورهای حاشیه دریای خزر قرار داشته است و ایران اگرچه با انجام فعالیت‌های اکتشافی در سال های گذشته، به ذخایر اثبات شده ای (سردارجنگل) در حوزه خزر جنوبی دست یافته، اما تاکنون شرایط لازم برای بهره برداری از این ذخایر و منابع مشترک موجود در این حوزه فراهم نشده است.
